21 Ekim 2010 Perşembe

YORGUN VAKİT LERİM....

Umutsuz günlerin acısını çıkardım bir bir,


Yorgun vakitlerim,

Uzun bir kış uykusundan uyandı önce,

Avazım çıktığı kadar seslendim dost yüreklere,

Görmeyi öğrendim.

Artık benim yüzümden değildi bütün olumsuzluklar,

Artık işe yaramaz bir fani değildim şu koskoca alemde,

Bende vardım,bende sevebilir,sevilebilirdim doyasıya,

Buz gibi pınarlarından içebilirdim kana kana,

Susuzluğuma kandım.

Karanlık korkulrım ilk ışıkla birlikte yitip gitti,

Güneşi ısıttı yüreğim,

Buz gibi havalarda üşümeyi öğrendim.

Yazamazdım ya eskiden,konuşamazdım ya,

Dilim dönmezdi bir türlü söylemek istediklerime,

Ben konuşmayı yazarken öğrendim.... Seni seviyorum Çok sevdim seni nefesim gibi sevdim gel dedin geldim git dedin gittim… Asi başımı karşında gönüllü eğdim neden derdin hep neden sevdin hep ve neden uysal oldun dedin. Neden mi sevdin dedin. Gönlüme şık canıma nefes olmayı sağladığın için sözünün eri er...inin aşk olduğunu hissettiğin için seviyorum. cesur et kalıp aşkıma beni sahiplenecek güce sahip olduğun için seviyorum.menfaatsizce bana bağlı kaldığın için seviyorum aklıma engel değil yüreğimi aklımı konuşturduğun için seviyorum sevmekten yorulmuyorum nefes alırken şükrüm olurken sende dilimde olduğum için seviyorum..hakka aşık ben hakka seninle daha çok yaklaşıyorum kıymetlim nefesim neferim ..seni seviyorum



Hiç yorum yok: