GÖNLÜME NİCE DEYDİN GÖNÜL YILDIZIM ....

sakın seni severken başka birisine meyl ettiğimi düşünme. Tek bir cümlem var öznesi sen kokan, yüklemi el kokan. Sen varken gizlice hangi yasak düş’ü peydahladım düşlerime. Senden başka hangi yüzde kuruladım gözlerimin rutubetini. Hüzün çalan mürekkebimi senden başka hangi dudağa özne bilmişim. Yok yok..Senden başka bir yâr bilmedim ben. Biliyorum bu sevdadan her zaman vazgeçmek isteyen taraf ben zannedildim. Gitmek için bahaneler üreten hep benim dilimdi. Ama gitmedim..Ama vazgeçmedim. Çünki ben seni dudaklarıma “ unutmak “ için mühürlemedim. Ben seni bir gün gittiğinde cevap hakkımı kullandığım cümlelerde harcamak için Elif’ime ellerini vermeni istemedim. Ben sende “ kendimi “ sen kadar yakın bulduğum sevdim seni. Bereket diye aşıma, azığıma kattım seni, yalnızlığımı avutasın diye değil…Ben seni dua bildim semaya uzanan yakarışlarımda, ölümü dudaklarında hediye eyleyesin diye değil…Yürek sancımın tek refakatçisi, durma öyle ölüm gibi suskun suskun. Omuzlarındaki tüm umut türkülerini yığ kapıma. Gözbebeklerine istiflediğin hüzün yüklerini bırak avuçlarıma. Hadi uzat ellerini, yüreğimde nüfus edinen ölüme karşı saf tutalım gülüşlerimizle. Hadi daya yüreğini yüreğime, hayat yolunda bir an tökezleyen yarınlarımızı “ umut”landıralım nefesimizle.




Hadi üzerimdeki tüm sıfatları çıkardım..

Sadece seni giyindim.

Suretimi de bıraktım geçmişime / aslım sadece sana ait…

Gayri senin yürek rahmine düşmekte nüfusum..

Soyundum benliğimden..

Unutuldum bendeki bensizliğimden..

Düşürüyorum kendimden..

Tut beni yüreğimden,

Tut ne olur kendime ait kirpiklerimden..



Yolumuz uzun lakin susuzluğum aşikar..

Suskunluğuma aldanma birazdan unutulmuşluğum azar..

En iyisi ölüm beni yakalamadan,

Varlığına kat beni..

Çünki hiçliğim ancak sende anlam kazanır.. GÖNÜL YILDIZIM



Kabusla boğuşurken gecenin gazabında

Bütün karanlıkları boğdun gönül yıldızım

Gönül acı çekerken yalnızlık azabında

Yüreğime uzaktan doğdun gönül yıldızım

Aşk dağından fırlayan çığdın gönül yıldızım



Sımsıcak gülüşlerle kalp yerinden fırladı

Sohbetler uzadıkça aşk ateşi parladı

Gözlerindeki nurun yüreğimi zorladı

Salkım salkım bağrımda bağdın gönül yıldızım

Damla damla sevdayı sağdın gönül yıldızım



Söyle bana sevgili gönül gözlerin kimin

Gönül yaralarına kimdir lokman hekimin

Aşkınla yorgun argın çırpınan şu kalbimin

En nadide yerine yağdın gönül yıldızım

Gönlüme ince ince değdin gönül yıldızım



Coşari bir tatlı söz yeter teslim olmaya

Bu yorgun yürek şimdi gider teslim olmaya

Senin hassas yüreğin ne der teslim olmaya

He der gibi başını eğdin gönül yıldızım

Umutları gönlüme yığdın gönül yıldızımYürek

Yumruk biçiminde bir şey

Kan kırmızı et parçası